De politieke verontwaardiging over de nu ongeveer 30.000 doden in Syrië, is mondjesmaat. De verontwaardiging heeft het karakter van verplicht symbolisch.
Rechts en liberaal heeft nooit uitgeblonken in actiebereidheid tegen deze vormen van misdaden tegen vooral burgers, dus die mag je geen schijnheilig gedrag verwijten, of dat ze meten met twee maten.
Immers de Bernard Wientjes maffia, genoemd naar deze ingehuurde beroepsleugenaar
in dienst van de economische elite, komt er openlijk voor uit dat zijn god Mammon heet,
en dat alle normen en waarden ondergeschikt zijn aan financiële gewin waaraan hij zijn
ziel heeft verkocht. Hem kan je niet verwijten dat hij deze massamoord slechts ziet als een economisch probleem. Hij en zijn meesters hun moreel tekort heeft slechte een financiële reden.
Mijn verontwaardiging is gericht tegen de linkse beweging, die zichzelf bij iedere
vermeende misdaad tegen het Palestijnse volk opwerp als verdediger en
vertegenwoordiger in het vrije westen.
Maar als Arabieren elkaar de hersens inslaan, of met bommen opblazen, dan zwijggen
deze hoeders van de normen en waarden.
Geen protestacties in Amsterdam, of oproep om Syrië te boycotten.
Natuurlijk zou ervan die acties slechts een symbolische waarde van uitgaan, maar
het zou de Syriërs een hart onder de riem steken. Nu voelen ze zich in de steek gelaten.
Was Assad een Jood, dan, en ik trap een open deur in, als ik beweer dat er dan allang
protestacties zouden zijn geweest.
Natuurlijk niet omdat Assad een Jood is, maar omdat Israel dan kon worden beschuldigt de Clusterbommen aan Assad te hebben geleverd.