Hoe zouden wij ons Tweede Wereldoorlog herinneren, als de fabrieksmatige vernietiging
van zes miljoen mensen, die maar één ding met elkaar gemeen hadden,
namelijk hun geloof, niet was gebeurt.
Dan zou deze oorlog net zo worden herinnert als de Eerste Wereldoorlog, immers
de wijze van oorlog voeren verschilde niet van elkaar.
Bruutheid en meedogenloosheid waren de kenmerken van beide grote oorlogen.
Toch weten we gemiddeld weinig of niets van die oorlog, terwijl de enige echte
herinnering aan de tweede wereldoorlog, de fabrieksmatige uitroeing van de
Joden is geweest.
Het begon allemaal met de poging van Henk Aalderink VVD Burgemeester van
Bronckhorst waar het plaatsje Vorden onder valt, om de gesneuvelde bezetters mede
te herdenken als slachtoffer van de Oorlog, terwijl zij de rol van dader speelden.
Daarna de poging van een CDA burgemeester om haar zoon een gedicht te laten
voorlezen tijdens de dodenherdenking, waar oom Dirk Siebe een Nederlandse huurling
in het leger van Hitler tot slachtoffer zou worden gepromoveerd.
Dat Dirk Siebe als SS soldaat zich vermoedelijk schuldig heeft gemaakt aan
oorlogsmisdaden, was voor deze CDA moeder duidelijk niet relevant.
En nu het onzalige plan van de CDA Burgemeester van Maasdonk, Roel Augusteijn
waar het plaatsje Geffen onder valt, om de namen van gesneuvelde bezetters op een
herinnering plaquette te vermelden, samen met de Joodse slachtoffers, lijkt op een
strategie, met als doel, de herinnering aan de Holocaust te minimaliseren, of beter
nog te marginaliseren tot een vage gebeurtenis die plaats vond in de Tweede
Wereldoorlog.
Opmerkelijk is, dat extreem links de Holocaust voortdurend aangrijpt, om te
benadrukken, dat het linkse gedachtegoed niks tegen de Joden heeft, maar alleen
maar tegen het functioneren van de staat Israel.
Immers Rene Danen en zijn radicale vrienden, hadden nog kort geleden de exclusieve
rechten opgeëist van het organiseren van de dodenherdenking, waar ze het leed
van de gesneuvelde Hamas en Hezbollah terroristen trachten gelijk te stellen met de
slachtoffers van de Holocaust.
De motieven van de laatstgenoemden zijn al door meerdere onderzoekers voldoende
gedefinieerd, als latent of extreem antisemitisch.
De werkelijke motieven van de anderen, daar moeten we voorlopig naar blijven gissen.
Zij beheersen de macht van het woord, waarmee ze nog steeds de ware aard
daarvan voor de meeste mensen weten te verbergen.
Het monument in Geffen symboliseert de wijze waarop getracht wordt ons
collectieve geheugen te herschrijven, en daarom moet het worden vernietigd.