nog steeds ijvert voor de opheffing van Israël. In een interview met het Reformatorisch dagblad verklaarde hij zich niet te willen distantiëren van zelfmoordaanslagen op Israelische burgers.
Niets nieuws onder de zon, want vanaf het ontstaan van het NPK heeft deze steun
gegeven aan terreur tegen Israël.
Elsevier: 5 Oktober 1974
Het was warm in de bus waarin een bont allegaartje Arabieren en toeristen de paar kilometer moesten afleggen tussen het Jordaanse verzamelpunt voor reizigers naar door Israël gecontroleerd gebied en de joodse legerpost aan de Alenby-brug. Tussen Arabische vrouwen in sombere kledij, Palestijnse vakantiegangers uit Koeweit en Saoedi-Arabië en in slobberig tuniek gehulde Jordaanse boeren, vielen twee Nederlandse meisjes afkomstig uit het verre Leiden op door hun ietwat nerveuze gedrag.
Op zichzelf was dat niets bijzonders: toeristen die van Jordanië naar Israël reizen worden gewoonlijk bevangen door een gevoel van onzekerheid als ze deze omstreden grenspost naderen. Toen de bus met een schok tot stilstand kwam en beide meisjes tussen een doolhof van hekjes naar de plaats liepen waar ieders bagage minutieus overhoop wordt gehaald, wachtte een onaangename verrassing. De Israëlische veiligheidsdienst ontdekte, werd gemeld, dat zich in hun spulletjes in het Arabisch geschreven instructies bevonden voor de fabricage van bommen.
Dus belandden de Leidse studentes Paula Witkam, Margot Heybroek en hun collega Willem Thierens in een Israëlisch cachot, beschuldigd van het uitvoeren van een missie voor Palestijnse terreurorganisaties, ofwel „tegen de staat Israël gerichte activiteiten". Willem Thierens, in kringen van Leidse Arabisten bekend als „een warhoofd", was al eerder gearriveerd. Op familiebezoek, want hij is al geruime tijd getrouwd met de 27-jarige Palestijnse Carima Stefan uit Beit Jalta nabij Bethlehem. Samen met baby Giorgi bleef Carima bij haar ouders in haar geboortedorp, terwijl in Jeruzalem haar echtgenoot en diens twee vrouwelijke „medeplichtigen" werden verhoord. Ondanks de op hen gevonden brieven met explosieve instructies gaven de Leidse jongedames te kennen zich „niet schuldig" te achten aan het in gevaar brengen van de staat Israël.
![]() |
Paula Witkam(links) Marga Heynsbroek (rechts) |
Tot hun „avontuur" werd het drietal geïnspireerd door hun lidmaatschap van het Nederlandse Palestina-Comité, een organisatie van „genuanceerde denkers" die pleit voor opheffing van de staat Israël. In het verleden heeft woordvoerder Piet Nak van deze groep generaal Dajan als een „nazi" gekenschetst; bloedbaden ontketend door Palestijnse terroristen (zoals tijdens de Olympische Spelen in München) werden steeds goedgepraat met de smeekbede toch vooral „begrip" te hebben voor de motieven van de marxistische extremisten.
![]() |
Wietske Miedema |
Meer dan een week duurde in Israël het onderzoek, vóór de „vakantiegangers" van het Palestina-Comité rechtskundige
bijstand kregen toegewezen van de advocate Felica Langer voor een veiligheidszaak een korte periode in Nederland was uiteraard het Palestina-Comité verontwaardigd. Gevraagd naar haar denkbeelden over Palestijnse terreuracties sprak in Den Haag bestuurslid Wietske Miedema (28) van dit Comité: „Het is niet uitgesloten dat die acties door tegenstanders van de Palestijnen zijn ondernomen." Een bewering waar eerzuchtige commandoleiders als Georges Habbasj en Jassir Arafat nog niet op gekomen zijn. In Jeruzalem tobde intussen de justitie met de vraag wat te doen met de „duidelijk door Arabische extremisten misbruikte" studenten. „Het onderzoek is nog niet geheel afgesloten", gaf desgevraagd officier van justitie Gabriel Bach telefonisch te kennen.
„In overleg met politie en veiligheidsdienst, hoop ik de zaak snel te kunnen afronden." Een afronding die volgens ingewijden in Jeruzalem hoogst waarschijnlijk niet in een veroordeling maar in een uitwijzing van het drietal zal uitmonden.
„Doelwit van Israëls justitie", verzekerde een overheidsfunctionaris, „zijn niet drie domme Leidse studenten, maar de terroristen met wie zij in contact stonden." Vooralsnog zat het drietal begin deze week, terwijl Israël het Loofhuttenfeest vierde, niet in een loofhut maar in de cel.